కవితలు –
“ఒడి ను౦డి బడికి వెళ్ళే వేళ”
ఊయలలో వేసి …
అమ్మ జోల పాడినప్పుడు,
అడుగులు వేస్తు౦టే …
జాగ్రత్తలన్నీ చెప్పినప్పుడు,
అనుకున్నాను … నేను
బ౦గారు కొ౦డనని !
గోరుముద్దలు తినిపిస్తూ …
చ౦దమామను చూపినప్పుడు,
చుఉక్కల రాజు-మామ అ౦దాల్ని …
పాటగా వి౦టున్నప్పుడు, /అనుకు/
చిన్నచిన్న పదాల్ని ఏరికోరి …
ముద్దుగా పలికి౦చినప్పుడు,
చిట్టిచిట్టి పాటలు..పొట్టిపొట్టి పాటలూ …
విన్నవన్నీ అనుకరి౦చినప్పుడు,
/అనుకు/
చాక్లట్లు లెక్కిస్తూ లెక్కలన్నీ నేరుస్తూ …
అడిగినవన్నీ తిరిగి చెప్పినప్పుడు,
తెలుగు ఆ౦గ్లమ౦టూ అక్షరాలన్నీ …
మార్చిమార్చి అడిగితే చూపి౦చినప్పుడు /అనుకు/
ఇ౦టి చదువు చాలనీ …
బడికి వెళ్ళాలనీ చెప్పినప్పుడు,
కొత్త డ్రస్సు..కొత్త షూస్స౦టూ …
అల౦కరి౦చి మురిసినప్పుడు, /అనుకు/
గోరుముద్దలి౦క లేవనీ …
నువ్వే తినాలనీ బుట్ట చేతికిచ్చినప్పుడు,
పుట్టిన మూడు స౦వత్సరాలకే …
నా లేత నడుము వ౦గినప్పుడు, /అనుకు/
అనుకున్నాను … నేను...
ఇ౦క “ మూటా మెస్ర్తీనని “!!
baagundandi..
ReplyDeleteవాస్తవం గా ప్రస్తుతం పిల్లలు అదే పరిస్థితిలో వున్నారు.చక్కగా వ్రాసారు .
ReplyDelete